

به طور کلی لوله و اتصالات آن، به منظور انتقال گاز و مایعات از یک نقطه به نقطه دیگر مورد استفاده قرار می گیرند. لولههای سیاه یا همان لولههای فولادی از قدیمی ترین و شناخته شده ترین این محصولات در دنیای امروز هستند. اما این لولهها با توجه به ویژگی هایی که دارا هستند امروزه بیشتر به عنوان انتقال دهنده و تامین کننده گاز مصرفی در منازل، آپارتمان ها و ساختمان ها به کار برده می شوند.
گونه خاصی از این لوله ها نیز وجود دارند که به دلیل مقاومت بسیار بالا در مقابل گرما و فشار، در سیستم های آتش نشانی نیز مورد استفاده قرار میگیرند. از سمت دیگر این لولهها به گونه ای طراحی شده اند که می توانند در سیستم های حرارتی، گرمایش و سرمایش، نیز به کار برده خواهند شد. شاید جالب باشد بدانید برخی از این لولهها به عنوان داربست نیز مورد استفاده قرار میگیرند. به طور کلی می توان ادعا کرد که لوله های سیاه از لولههای گالوانیزه ارزان تر خواهند بود.
همه ما نام لولههای گالوانیزه را شنیده ایم. این اصطلاح به لولههایی اطلاق می شود که توسط فلز روی zn پوشیده شده اند. این فلز به طور کلی سبب افزایش طول عمر لولهها خواهد شد. همچنین این پوشش موجب خواهد شد تا لوله در برابر خوردگی، زنگ زدگی، رسوب مواد معدنی بسیار مقاوم تر باشد. از این رو می توان گفت که از لولههای گالوانیزه بیشتر در خطوط انتقال آب آشامیدنی استفاده می شود.
اما یکی از مهم ترین و بزرگ ترین معایب موجود در خصوص لولههای گالوانیزه، پوسته شدن فلز روی در داخل این لولهها است. همین پوسته پوسته شدن سطح داخلی لولهها موجب خواهد شد تا مسیر عبور گاز در این خطوط مسدود شود. از این رو از این لولهها در هنگام جابجایی گاز استفاده نمی شود. بدون شک همین کنده شدن پوشش درونی لوله می تواند موجب از هم گسستگی و زنگ زدگی لولهها باشد. از طرفی دیگر لوله گالوانیزه دارای مزایا و کاربردهای بسیاری است.
لوله گالوانیزه می تواند در فنس کشی، صنعت کشاورزی، آبیاری، تاسیسات منازل و پروژه های ساخت ساختمان های بزرگ استفاده شود.به طور کلی می توان دریافت که لولههای گالوانیزه طول عمری در حدود 40 تا 50 سال را دارا هستند. این نوع از لوله ها به علت وجود پوششی از زینک مقاومت بسیار خوبی در برابر خوردگی خواهند داشت.
هرچند این مقاومت به میزان لولههای مسی و لولههایی از جنس پلی اتیلن بالا نخواهد بود اما هنوز هم از این لولهها در بسیاری از تاسیسات ساختمانی استفاده می شود. بی شک متخصصان و فعالان حوزه تاسیسات ساختمانی به این موضوع اشراف دارند که در هر پروژه ای صرفا باید از یک نوع لوله برای انتقال آب و گاز استفاده کرد. استفاده از چند لوله می تواند آسیب های جبران نا پذیری را به سیستم ها وارد سازد.
این لولهها که دوام و استحکام بالایی نیز دارند، دارای از سطح پوسته پوسته و تیره رنگ بوده و به دلیل پوشش اکسید آهنی که دارد، به این نام، نام گذاری شده است. زمانی از این لوله ها استفاده می شود که نیازی به لولههای فولادی گالوانیزه نباشد. برای اتصال آنها نیز می توان از زانویی و رزوه لوله استفاده کرد. البته زمانی که از لولههایی با قطر بزرگتر استفاده می شود، برای اتصال باید آنها را جوش زد. برای برش آنها نیز می توان از اره آهن بر و یا کاتر لوله سنگین استفاده نمود.
به طور کلی، لولههای سیاه و لولههای گالوانیزه هر دو از جنس فولاد طراحی و تولید می شوند این در حالی است که لولههای گالوانیزه با بهره مندی از پوششی از جنس روی، کمی گران قیمت تر از لوله های سیاه خواهند بود.
با توجه به این موضوع که لولههای سیاه، در مقابل آب بسیار واکنش پذیر هستند، بهتر است تا از این لولهها برای انتقال گاز استفاده شود. همین امر می تواند نشان دهنده دلیلی برای استفاده از لولههای گالوانیزه در خطوط انتقال آب باشد چرا که این لولهها مقاومت بیشتری در مقابل پوسیدگی و خوردگی دارا هستند.