انواع فن های سانتریفیوژ
فن های سانتریفیوژ یکی از مهمترین انواع فنها هستند که برای کاربردهای صنعتی استفاده می‌شوند. این سیستم‌ها مانند سایر فنهای صنعتی و خانگی، دمنده های سانتریفیوژ نیز در طرح های مختلف طراحی شده‌اند و می توان گفت که اساسی ترین نوع پنکه تک مرحله ای در مقابل مدل چند مرحله ای هستند. فنهای تک مرحله ای تنها شامل یک مجموعه پروانه هستند و گزینه ایده آلی برای جریان هوا در محیطهای مختلف هستند. در مقابل، فنهای چند مرحله ای حاوی دو یا چند چرخ پروانه هستند که امکان ایجاد جریان هوای متغیر را برای استفاده های پیچیده تر فراهم می‌کند. فن های تهویه، که معمولاً در سقف ها یا دیوارهای بالایی نصب می شوند، دارای طراحی مکندگی بالای هوا هستند که معمولا برای بیرون کشیدن گاز، دود و آلاینده های هوا از یک مکان خاص، به عنوان مثال آشپزخانه رستوران، کارخانه یا آزمایشگاه استفاده می‌شود. همچنین از مدل دیگری از این فنها برای اهداف خنک‌کننده محیط داخلی استفاده می‌شوند.
آشنایی با انواع فن سانتریفیوژ
- گریز از مرکز منحنی عقب
این طرح دارای تیغه هایی است که در جهت مخالف چرخش چرخ پروانه منحنی می شوند. تیغه ها معمولاً ایرفویل شکل هستند اما ممکن است در مدل های کوچکتر صاف باشند. فنهای منحنی رو به عقب معمولاً با سرعت‌های بالاتری نسبت به سایر دمنده‌ها کار می‌کنند و معمولاً بدنه سنگین‌تری دارند. آنها یک انتخاب عالی برای مکان‌هایی هستند که نیاز به خروجی فشار بالا دارند. طراحی این محصول به دلیل بهره وری بالای انرژی بسیار مورد توجه قرار گرفته است.
- گریز از مرکز منحنی جلو
در مقابل، تیغه های منحنی رو به جلو در جهت چرخش چرخ فن قرار دارند. این نسبت به مدل‌های منحنی رو به عقب صدای کمتری تولید می‌کند، اما جریان هوای حاصل فشار کمتری خواهد داشت. این طراحی همچنین نسبت به ذرات معلق در هوا حساس تر است. فنهای منحنی رو به جلو معمولاً فقط برای سیستم های فیلتر هوا استفاده می شوند.
- درون خطی
اندازه کوچکتر فنهای محوری را با عملکرد بالاتر و راندمان توان بیشتر مدل های گریز از مرکز ترکیب می کند. آنها به طور گسترده در سیستم های تهویه مطبوع و سایر کاربردهای صنعتی استفاده می شوند که اندازه فیزیکی کوچکتر از خروجی فشار بالا مهمتر است. عملکرد نسبی طراحی های مختلف فن با مقایسه توان خروجی جریان هوا یا گاز با توان مصرفی آنها برای کار ارزیابی می شود. این نسبت به عنوان راندمان استاتیکی یا راندمان مکانیکی نامیده می شود. در همین حال، رتبه پاسکال اندازه گیری فشار خروجی فنی خاص است. فنهای سانتریفیوژ جریان هوای ثابتی تولید می‌کنند و معمولاً بازده ساکن بالایی دارند.
تفاوت فن های سانتریفیوژ با فن های محوری
سیستم سانتریفیوژ با طراحی پرکاربرد فنهای محوری متفاوت است. نمونه‌های گریز از مرکز در اطراف یک چرخ دوار از پره هایی به نام پروانه قرار دارند که هوا یا گاز ورودی را به یک حرکت دایره ای می کشند. سپس توسط نیروی گریز از مرکز ایجاد شده توسط چرخش از فن به بیرون رانده می شود. جریان هوا در هنگام خروج و ورود به آن تغییر جهت می دهد. اساساً سیستم های سانتریفیوژ، هوا را در زوایای قائم به ورودی دریچه هوا می کشند. این به ایجاد جریان هوای با فشار بالاتر نسبت به نمونه های محوری کمک می کند. در مقابل، مدل محوری بر اساس اصل بالابر آیرودینامیکی (یعنی حرکت رو به بالا که توسط جریان هوای هدایت شده به وجود می‌آید) قرار دارند. تیغه‌های مدل محوری شکلی شبیه به بال‌های هواپیما دارند تا هوا از طریق دستگاه به موازات محور یا محور مرکزی کشیده شود و سپس به بیرون رانده شود. این یک جریان هوا با حجم بالا و کم فشار ایجاد می کند. نمونه دستگاه های محوری انرژی کمتری مصرف می کنند اما جریان هوای متغیرتری نسبت به فنهای سانتریفیوژ تولید می کنند.
اهمیت فن های سانتریفیوژ
ارتفاع محل عملیات دستگاه بسیار اهمیت دارد و با توجه به نوع محیطی که فن در آن کار می کند، باید مشخص شود که هوای ورودی در دستگاه چگونه است. طیف وسیعی از سرعت دمنده سانتریفیوژ وجود دارند که بر حسب دور در دقیقه (rpm) اندازه گیری می شوند. سرعت معمولی از حدود 780 دور در دقیقه شروع می شود و می تواند تا 40 هزار دور در دقیقه نیز برسد. دمنده‌هایی با سرعت بالاتر جریان هوای قوی تری را برای محیط های صنعتی سخت ایجاد می کنند.
این دستگاه ها عموما در محیطهای صنعتی که نیاز به گردش هوا و یا منتقل کردن هوا دارند، مورد استفاده قرار می گیرند و حتی در مواردی لازم است تا برای استفاده صحیحی از قدرت و کارایی این سیستم ها، حتما با مشاوره و کمک یک متخصص یک چنین سیستمی طراحی و نصب گردد تا کارایی داشته باشد.